حقوق شهروندی در محتوای قانون اساسی
محتوای قانون اساسی در رابطه با حقوق شهروندی به ۳ دسته تقسیم می شود.
دسته نخست: حقوقی که بدون قید و شرط حق همه افراد جامعه شناخته می شود که بیشترین اصول (۱۶ اصل) به حقوق شهروندی مربوط می شود، مانند تامین امنیت قضایی عادلانه شهروند، مسکن، انتخاب شغل.
دسته دوم: قوانینی است که در متن اصل قانون مقید و محدود شده که قید حکم به قانون تعیین گردیده است (۷ اصل) تبعید ممنوع است، مگر به حکم قانون»
دسته سوم: قوانینی است که ناظر بر (حقوق مشروط) شهروندان است که در متن قانون لحاظ شده است مانند عدم اطلاع به مبانی اسلام، عدم نقض، استقلال، آزادی، وحدت ملی و موازین اسلامی، عدم مخالفت با اسلام و مصالح عمومی و حقوقی دیگران.
حق آزادی اندیشه و بیان ششمین بندازمنشورحقوق شهروندی است که پس از حق حیات،سلامت وکیفیت زندگی،حق کرامت و برابری انسانی،حق آزادی و امنیت شهروندی،حق مشارکت در تعیین سرنوشت،حق اداره شایسته وحسن تدبیر،آمده است
شهروندان از حق آزادی اندیشه برخوردارند.تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ کس را نمیتوان به صرف داشتن عقیده ای موردتعرص ومواخذه قرارداد،هرشهروندی ازحق آزادی بیان برخورداراست.،این حق بایددرچهارچوب حدود مقرر در قانون اعمال شود.شهروندان حق دارند نظرات و اطلاعات راجع به موضوعات مختلف را بااستفاده از وسایل ارتباطی،آزادانه جستجو،دریافت ومنتشرکنند.دولت باید آزادی بیان رابه طورخاص درعرصه های ارتباطات گروهی و اجتماعی وفضای مجازی ازجمله رومه،مجله،کتاب،سینما،رادیو،تلویزیون وشبکخ های اجتماعی همانند این ها طبق قوانین تضمین کند.
درباره این سایت